Kameratredning på bre

På brekurset fekk vi demonstrert av vegleiarane korleis ein gjennomfører enkel redning på bre. Påfølgande dag gjekk vi ut på Tuftebreen for å prøve sjølv. Vi brukte enkel hjelpetaljemetode basert på at taulaget hadde med seg ekstra redningstau. Ei redning på bre består av avlasting, hjelpetalje og heising. Det er viktig at taulaget heile tida held hovudtauet stramt, særskilt før avlasting.

Vegleiarane demonstrerer redning. Foto: Jonas Lillebø

Avlasting gjer ein ved å setje ei isskrue med ein karabin og ei slynge i. Slynga festar ein så i klemknuten som ein har framføre seg og koplar den ut av sentralløkka. Deretter skyv ein klemknuten så langt fram på hovudtauet som ein klarar. Når dette er gjort ropar den som har jobba "avlast tau" og alle tek eit skritt, eller to fram for å sjå om klemknuten avlastar tauet rett. Ein vil heile tida halde taulaget nokså stramt, for å ha ei sikkerheit dersom noko er gjort gale.

Etter avlastinga tek den fremste personen, som ikkje er i sprekka, og binder fast redningstauet til isskruen i ein ny karabin. Her bruker ein ei åttetalsknute på enden av tauet. Deretter festar personen ein skrukarabin på redningstauet og sender tauet med skrukarabinen ned i sprekka. Dette er ein enkel hjelpetalje (Haslene, 2008). Det er viktig at personen held kontakt med den forulykka heile vegen, og informerer om kva som kjem til å skje (Haslene, 2008).

Kameratredning på bre. Foto: Jonas Lillebø

Den forulykka får beskjed om å feste skrukarabinen til sentralløkka og er så klar til å heisast opp (Haslene, 2008). Taulaget dreg roleg i redningstauet for å få opp den falne. Det er viktig at dette skjer roleg og kontrollert, då den falne skal stramme inn klemknuta si undervegs for å unngå og falle langt dersom redningstauet skulle ryke.

Under avlasting er det viktig at dei bakerste i taulaget held hovudtauet stramt og fint heilt til dei får beskjed om å avlaste tauet, om ikkje kan det bli vanskeleg for den som jobbar med avlastinga. Hjelpetaljen er den enklaste metoden, og fungerer godt i eit taulag på 4 personar, eller meir. Framleis bør taulaget haldast forholdsvis stramt, for at det ikkje skal få for stort rykk dersom hjelpetaljen er bygd feil. Under heising vil ein òg halde tauet stramt, for å unngå for stort rykk ved eit eventuelt nytt fall i denne fasen.

Her strammar vi taulaget i eit sprekkeområde på Nigardsbreen 

ved hjelp av klemknutane våre. Foto: Ragni K. Odéen 

Kjelder:

Haslene, S. (2008). Breboka. Oslo: DNT fjellsport